Operacja „lokal”

Operacja „lokal”

W sytuacji gdy ktoś z waszego rodzeństwa wcześniej przyjmował                                                                     

weselnych gości. Macie w ten sposób sprawdzony loka i teraz

rodzicie proponują wam powtórkę z rozrywki w tym samym miejscu.

Co wtedy?

Co najmniej jedno z was było na tym weselu i ma także swoją

opinię na ten temat. Gdy uważacie jednak, ze to niezupełnie, to

wymarzone miejsce i klimat, zaproponujcie własne rozwiązania,

przedstawcie swoje propozycje.

Jeżeli to właśnie rodzice są głównymi sponsorami waszego przy-

jęcia i są przekonani, że nigdzie indziej, tylko właśnie tu, a wy nie

podzielacie tego zdania − wtedy pojawia się problem. Argumenty

rodziców, to przede wszystkim ogólne zadowolenie z przyjęcia,

w którym wcześniej uczestniczyli. Odpowiednia cena,

sprawdzona kuchnia, obsługa, wygodna powierzchnia

lokalu, pochwały innych uczestników wesela.

Jeżeli chcecie rywalizować z tym pomysłem, musicie przedstawić

swoją propozycję i swoje argumenty − nie będzie łatwo.

Pokażcie rodzicom, że wasza propozycja może się mieścić w tej

samej cenie. Zróbcie im niespodziankę.                                             

                                                                                                  wyciągnijcie Asa z rękawa

Zaproście ich na obiad do miejsca w którym zechcecie przyjąć

swoich gości. To także okazja, żeby spokojnie porozmawiać,

przedstawić atuty nowego miejsca. Jeżeli jesteście bardzo przekonani

do tego miejsca i właśnie tu pragniecie przyjąć weselnych

gości, zaplanujcie wcześniej całe zdarzenie. Można przecież umówić

się z restauratorem, kucharzem, kelnerem i kim tam jeszcze.

Wprowadźcie ich w tajniki oczekiwanej zamiany miejsc Powinni

chwycić ten pomysł i pójść wam na rękę, może nawet coś podpowiedzą.

To także ich interes.

  Rodzice wyrazili zgodę na wspólny obiad poza                                                                                   

                                                                                                     pofantazjujmy

domem. Już w progu restauracji wita was elegancko „znajomy”

kelner. Oczywiście najlepszy stolik, dziś odświętnie nakryty, oczekuje

zapowiedzianych gości. Menu mogliście ustalić wcześniej

ale chyba lepszym rozwiązaniem jest wybieranie dań z karty.

 To okazja do zapoznania się z ofertą kulinarną lokalu, a przy okazji

wasi goście mogą zamówić właśnie to, na co w danej chwili będą

mieli ochotę (takie spełnienie smakowych marzeń czy zachcianki,

będzie dodatkowo działało na waszą korzyść). W oczekiwaniu

na podanie posiłku rozpocznijcie rozmowę o przygotowaniach do

ślubu, co rusz zgrabnie kierując ja na temat dla was w tej chwili

najważniejszy.

Jeszcze wszyscy nie odłożyli sztućców, kiedy przy stoliku pojawił

się elegancki mężczyzna. Uśmiechnął się do nas i przedstawił:

− Andrzej Gorący, jestem właścicielem tej restauracji. Czy

smakują Państwu nasze potrawy?

Fot. Wzgórze Toskanii

 Jednogłośnie przytaknęliśmy:

− Taaak!

Kolejny punkt dla was − smakowało.

Z głośników cały czas dobiega muzyka, ale teraz jakby głośniejsza...

to ten hitowy numer z młodości rodziców. Oboje uwielbiają

ten kawałek, dobrze że przynieśliśmy właśnie tę taśmę. Barman

uruchomił nagranie w odpowiednim momencie.                                                                               

Rodzice: − Tą muzyką zrobili nam niezłą frajdę. Przytuliliśmy

się do siebie, a takty muzyki wydobywały z pamięci tamten czas...

Piosenka ta towarzyszyła nam zawsze, od pierwszej wspólnie

przetańczonej randki.

Jeszcze na dobre nie otrząsnęli się ze wspomnień, kiedy pojawił

się kelner, a przed nami, trzeba powiedzieć ogromne wazy

− wypełnione lodami, wszelkim dostępnym owocem, bitą śmietaną,

sosem czekoladowym i innymi słodkimi cudami.

 To deser „dla zakochanych” – wyjaśnił nam kelner − specjalny prezent

 Dla Państwa od szefa lokalu!

Zgiął się w ukłonie i zniknął. Dwie misy z deserem, cztery łyżeczki

i cztery widelczyki, stały na naszym stole na znak, że to

się śniło. Atrakcji było co nie miara, okazało się, że jedna porcja

deseru, przypada na jedną parę zakochanych. Cały czar pomysłu

polegał na tym, że zakochani konsumowali słodkie do nieprzyzwoitości

danie...

     we dwoje z jednej miski,                                                                                           Fot. Rafał Wegiel
    ale każdy swoją

    łyżeczką...